偶坐

偶坐
I 1.陪坐。
《禮記‧曲禮上》: “偶坐不辭。”
鄭玄 注: “偶, 配也。”
陳澔 集說: “因其有賓而己亦偶配於坐, 亦以此席不專為己設, 故不辭也。”
2.相對而坐;同坐。
南朝 顏延之 《夏夜呈從兄散騎車長沙》詩: “獨靜闕偶坐, 臨堂對星分。”
李善 注引 賈逵 《國語注》: “偶, 對也。”
杜甫 《題李尊師松樹障子歌》: “松下丈人巾屨同, 偶坐似是 商山 翁。”
《太平廣記》卷三八六引《稽神錄‧趙某妻》: “堂上一綠衣、一白衣偶坐。”
II 偶而小坐。
賀知章 《題袁氏別業》詩: “主人不相識, 偶坐為林泉。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»